Świerczów

Gmina Świerczów leży na terenie zlewni dwóch prawobrzeżnych dopływów Odry - Stobrawy i Smortawy. W dolinie Stobrawy znajdują się liczne stawy hodowlane powstałe w wyniku   sztucznego piętrzenia wody groblami. Łączna powierzchnia stawów wynosi 265 ha. Zbiorowiska wodne występujące na terenie gminy mają dużą wartość przyrodniczą, gdyż występują w nich liczne gatunki chronione i rzadkie, często zanikające w skali kraju.

Dwór w Bąkowicach zbudowano około 1800. Następnie został wzbogacony o wschodnie skrzydło, ganek i dobudówki od zachodu. W latach 20-tych minionego wieku w miejscu pierwotnego balkonu w elewacji ogrodowej wybudowano szklaną werandę nad gankiem. Pałac ma charakter barokowo klasycystyczny. Obecnie stanowi własność prywatną. Pierwsze wzmianki o kościele w Bąkowicach pochodzą ze średniowiecza. Swój obecny kształt zawdzięcza on mistrzowi murarskiemu, który odnowił obiekt w latach 30-tych XX wieku. Cenne wydają się być obrazy i m.in. Pędzla Józefa Schweila z Pragi, gotycka rzeźba pochodząca z drugiego ćwierćwiecza XV w, oraz dwa krucyfiksy ludowe z XIX wieku.

Zespół pałacowo parkowy w Starościnie. W początkach XV wieku w pobliżu masywu leśnego powstał dworek myśliwski będący rezydencją starosty wrocławskiego i jego gości. Dworek stał się zaczątkem wsi Starościn. W 1470 roku rozpoczęła się przebudowa i w jej efekcie nowo powstały dwór mieszkalny nazwany zamkiem. Przełom wieków XVII i XVIII to kolejne prace remontowo - budowlane wtedy to skierowano front budynku na południowy zachód i nadano mu typowy styl barokowy. Powyższymi zmianami objęto także pałacowy ogród złożony z czterech kwadratów odrębnie zagospodarowanych. Obecnie własność gminy, użytkowany jako Ośrodek Młodzieżowy Pałac. Park krajobrazowy w Starościnie zasługuje na uznanie dzięki licznym okazom roślin i drzew występujących w jego obrębie: lipy drobnolistne, dąb szypułkowy, buki, tulipanowiec amerykański, rzadki okaz świerku Brewera, daglezje żywotniki i cyprysy.

Kościół w Dąbrowie powstał najprawdopodobniej z inicjatywy zamożnej rodziny Kotulińskich około 1600 roku. Był to kościół ewangelicki, który jeszcze w XVII wieku przejęli katolicy. Cenne i warte uwagi eksponaty znajdujące się w kościele to krucyfiks, oraz bogato zdobiona chrzcielnica z cechą rzemieślniczą.