- Turystyka
- Namysłów Zielony Powiat
Wędrówka przez bory - ścieżka w okolicach Ładzy
Ścieżka rowerowa rozpoczyna się przy siedzibie Stobrawskiego Parku Krajobrazowego w Ładzy. Z Ładzy jedziemy w kierunku Popielowa i po przejechaniu około kilometra skręcamy z szosy w lewo w szeroką drogę leśną – w bór sosnowy, który będzie towarzyszył nam prawie do końca wędrówki (z prawej strony szosy wisi na drzewie niewielka kapliczka). W miejscu tym rozpoczyna się piesza wersja ścieżki. Na odcinku 4,5 kilometra znajduje się 8 tablic przygotowanych przez Nadleśnictwo Kup wyjaśniających zagadnienia związane z gospodarka leśną: ogólny opis Nadleśnictwa, wydma, torfowisko, siedliska leśne, lasotwórcze gatunki drzew, sposoby i rodzaje pozyskiwania drewna, rębnie oraz odnawianie lasu. Głównym gatunkiem lasotwórczym w Nadleśnictwie Kup, na terenie którego znajduje się ścieżka, jest sosna pospolita – stanowi 85% drzewostanu. Pozostałe gatunki to dąb, świerk, buk, jesion, jodła, wierzba, klon i topola. W odległości kilkudziesięciu metrów od zjazdu z szosy znajduje się pierwszy przystanek ścieżki – „Sosny”. Ścieżka przecina w tym miejscu wydmę będącą naturalnym siedliskiem borów sosnowych. Ze względu na mniej korzystne warunki wydmy nie są zasiedlane przez bardziej wymagające gatunki. W miejscu tym występują dwa gatunki sosny – rodzima sosna pospolita oraz sosna wejmutka pochodząca z Ameryki Południowej. Łatwo rozróżnić oba gatunki, u wejmutki z jednego krótkopędu wyrasta pięć miękkich igieł, szyszka jest wydłużona do około 20 cm. U sosny pospolitej igły wyrastają po dwie, natomiast szyszki są bardziej owalne. Leśna droga przecina niewielką wydmę i po około 750m od szosy, przy słupku oddziałowym 3/146, skręca w drogę odchodzącą w lewo. Bezpośrednio za skrętem droga rozwidla się, wybieramy prawą odnogę, prowadzącą lekko po górę. Mijamy widoczną w terenie linię wysokiego napięcia i po przejechaniu około kilometra dojeżdżamy do zrębu zupełnego (w tym miejscu z kilka lat będzie młodnik). W tym miejscu możemy usłyszeć śpiew lerki, czyli leśnego gatunku skowronka. W warunkach intensywnej hodowli drzew, gdy zalesiane są wszelkie suche tereny otwarte, takie jak wydmy, wrzosowiska, pożarzyska i wiatrołomy, lerka osiedla się przede wszystkim na świeżych zrębach i w młodych uprawach leśnych. W lasach iglastych spotykamy również kilka gatunków sikor. Są to sosnówka, czubata, bogatka i czarnogłówka. W miejscach, gdzie w domieszce są drzewa liściaste, dołącza do nich modraszka. Sikory gnieżdżą się w dziuplach, które wykuwa dzięcioł duży. Przy ścieżce możemy również spotkać największego europejskiego dzięcioła - dzięcioła czarnego, oraz najmniejszego taka Europy – mysikrólika, a także krzyżodzioby świerkowe. Wszystkie wymienione gatunki przebywaj tu przez cały rok.
Za zrębem (w przyszłości młodnikiem) rozdziela się pieszy i rowerowy wariant ścieżki. Osoby idące pieszo skręcają w lewo, mają do przejścia odcinek podmokłej miejscami drogi. Nagrodą za trud jest możliwość obejrzenia 200 letniego boru sosnowego. Rośnie on na podłożu torfowym, drzewa nie osiągają więc maksymalnych dla gatunku rozmiarów, są jednak grube, a korony przybierają oryginalne, typowe nieregularne kształty. Za borem sosnowym idziemy prosto, przecinamy linię oddziałową i po 50m skręcamy w prawo w wąską ścieżkę prowadzącą do zabudowań w Ładzy.
Jadąc ścieżką rowerową skręcamy w prawo i jedziemy około 750 m droga w kierunku południowym. Mijamy niewielką wydmę i dojeżdżamy do drugiego przystanku ścieżki – „Rośliny borów” – położonego przy skrzyżowaniu dróg leśnych. Przy ścieżce występują borówki, wrzos zwyczajny, siódmaczek leśny oraz mszaki i porosty. Mijamy przystanek i dojeżdżamy do kolejnego skrzyżowania dróg leśnych. W miejscu tym ścieżka przyrodnicza skręca w lewo, warto jednak przejechać 150m w prawo i zobaczyć znajdujący się tam pomnik leśniczego – upamiętniający leśniczego Willego Mülera zabitego tam przez kłusownika. Wracamy na ścieżkę i jedziemy drogą leśną w kierunki szosy Pokój-Kup. Po dojechaniu do szosy jedziemy na wprost drogą asfaltową w kierunku Murowa. Po przejechaniu około jednego kilometra w lewo od szosy odchodzą dwie leśne drogi, wybieramy prawą i po przejechaniu kolejnego kilometra dojeżdżamy do szutrowej drogi łączącej Ładzę z Grabczokiem. Tu skręcamy w lewo i po przejechaniu 500m dojeżdżamy do przystanku trzeciego – „Wydmy”. Kilkadziesiąt metrów na północ od drogi znajduje się brzeg zespołu wydm, z których największa osiąga 165,8m n.p.m. i jest doskonałym punktem widokowym. Można więc przejść kilkadziesiąt metrów w głąb lasu do południowego ramienia ciągnącej się po łuku trzykilometrowej wydmy. Z lewej strony położone jest jej czoło, a w odległości 100 metrów na wprost przeciwległe ramię. Teren między ramionami naszej wydmy jest lekko podmokły. Dawniej było zapewne w tym miejscu torfowisko. O jego obecności świadczy m.in. występowanie w tym miejscu rosiczki okrągłolistnej oraz wełniaki wąskolistnej. Występuje tu również brzoza omszona, a bezpośrednio, a bezpośrednio do pola wydmowego przylega podmokły bór z licznym udziałem trzęślicy modrej. Tego typu podmokłe tereny występujące często u podnóża wydm noszą nazwę niecki deflacyjnej. Pola wydmowe nie są ograniczone tylko do środowisk borowych. Po obejrzeniu wydm wracamy na główną drogę i po około kilometrze, na granicy oddz. 41 skręcamy w lewo. W miejscu gdzie droga przecina niewielkie łąki znajduje się czwarty przystanek naszej wędrówki – „Śródleśne łąki”. Tego typu podmokłe, nie zalesione tereny mają duże znaczenie przyrodnicze ponieważ zwiększają różnorodność gatunkową terenów leśnych. Często charakteryzują się niezwykłym bogactwem florystycznym, a także mają duże walory krajobrazowe. Na wiosnę i w lecie na łąkach można zobaczyć różnorodne rośliny oraz obserwować wiele gatunków motyli. Dojeżdżamy do skrzyżowania leśnych dróg i skręcamy w lewo w kierunku szosy Pokój-Kup. Jadąc dalej, przy drodze możemy zobaczyć chroniony gatunek – kruszczyk szerokolistny – kwitnący od czerwca do sierpnia. Jego kwiaty mają kolor zielonkawy z fioletowoczerwonym odcieniem. Dalej znajduje się piąty przystanek naszej ścieżki – „Podrost buka”. Po dojechaniu do szosy skręcamy w prawo i po przejechaniu około 100m zjeżdżamy na łąkę z lewej strony. Tu kończy się leśny etap drogi, można jednak obserwować bogate życie, jakie toczy się na terenach gdzie nie prowadzi się już działalności rolniczej. Polna droga doprowadzi nas do widocznych zabudowań w Ładzy i do siedziby SPK gdzie zaczęła się nasza wycieczka*.
Pbierz tekst: Ścieżka - okolice Ładzy - skrócony opis dla turystów.doc
*Tekst oraz mapa użyte na stronie pochodzi z publikacji "Ścieżki przyrodniczo-krajoznawcze Stobrawskiego Parku Krajobrazowego" napisanej pod redakcją Macieja Gontarka i Krzysztofa Badory. Przewodnik wydany został przez Stowarzyszenie BIOS, Opole 2003.